Malowanie urozmaicone

Mila uwielbia rysowanie. Było tym Tutaj.
Coraz częściej jednak kredka/farba/długopis/flamaster przenosi się z kartki na inne podłoże: stolik/rączkę/ubranie/podłogę.

Dosyć mnie to złościło, przyznam szczerze. Stolik Emilkowy już dawno odpuściłam, ale ubranie czy stół w salonie czasem trudno przywrócić do stanu pierwotnego. Zrzędziłam i zrzędziłam, ale efekty były marne.

W końcu stwierdziłam, że zamiast tłamsić, trzeba chyba wyjść naprzeciw jej poszukiwaniom i zaproponować coś innego niż zwykła kartka.  
Gdy jej to powiedziałam, ochoczo przyklasnęła.

Dwie kartki z dużego bloku posmarowałyśmy klejem (rozcieńczonym wikolem), używając do tego wałka, żeby idealnie pokryć całą powierzchnię.

Lekko przyszarzałe dłonie Emilki to efekt pokrycia ich w całości czarną pastelą olejną. Takie rączki idealnie brudzą wszystko, czego dotkną. I wcale łatwo się nie zmywa, jak widać.

Na to nałożyłyśmy gazę i znowu przejechałyśmy walkiem, żeby gaza przykleiła się na całej powierzchni.
Odłożyłyśmy do wyschnięcia.

Następnego dnia Mila dostała dwie szorstkie kartki.
Do jednej wybrała olejne pastele.

Powstał taki rysunek - mama z córkami w baletkach.

Przy drugiej zdecydowała się na farby.

Powstało kolejne dzieło - dziewczynki z piłkami :-)

Efekt nie jest może nadzwyczaj spektakularny, ale dla Mili to było ciekawe doświadczenie - coś innego. I bardzo jej się podobało. Tak bardzo, że po tych dwóch obrazkach cały czas miała niedosyt. Ale więcej gazy w domu nie było :-(

Ale córka już wie, że wystarczy powiedzieć: "Mamusiu, możesz coś wymyślić?", a mamusia wyciągnie spod łóżka jedno z pudeł i spośród zgromadzonych tamże przydasi wybierze coś, co się nada.

Tym razem nadało się lustro. O - to właśnie.
Farby były już nałożone, dodałam tylko jeszcze wodę w pojemniczku.
I zaczęło się malowanie.
Najpierw pędzelkiem.

Farbą i wodą.

Potem wałkiem, żeby uzyskać jednolitą powierzchnię. 

Polecam wałek. taki zwykły, gąbczasty, kupiony za kilka złotych w budowlanym. Przydaje się nader często.

Potem po tej powierzchni rysowanie wzorów palcami.

Ciapanie farby, wyrównywanie wałkiem, rysowanie palcami..... i tak wiele razy.

Po godzinie wstała i - ociekając farbą - z wielką satysfakcją oznajmiła: "Skończyłam".

Przedsięwzięcie z szukaniem innych podłoży do prac plastycznych uważam za rozpoczęte i - póki co - bardzo udane  :-)