czwartek, 28 stycznia 2016

Laurka

Dziś urodziny taty.
Wczoraj przygotowałyśmy z Milą laurkę.

Na kartce papieru Mila narysowała ołówkiem kwiatek.
Potem kontury poprawiła klejem.


Trochę ciężko szło wyciskanie kleju z tubki, więc ten etap dokończyłam ja.


Mila natomiast obsypała kartkę solą.


Odłożyłyśmy na trochę do wyschnięcia, potem strzepnęłyśmy nadmiar soli i przygotowałyśmy kolorową wodę i zakraplacz.


Mila zakraplaczem nanosiła kolorowe kropelki na sól. Woda rozprzestrzeniała się, mieszała się i wychodziły nam różne barwy.



Jeszcze tylko okolicznościowy napis i laurka czeka na jubilata.


Niekoniecznie efekt jest zgodny z moimi oczekiwaniami, technika wymaga chyba dopracowania.  Ale wszystko przed nami :-)



czwartek, 21 stycznia 2016

Kleksy po raz drugi

Kiedyś już bawiłyśmy się kleksami Tutaj.
Wtedy używałyśmy tuszu w jednym kolorze, tym razem chciałyśmy bardziej kolorowo.  
Wyjęłam farby temperowe.
Mila zginała kartki, ja nakrapiałam farby.
 

Potem Mila dokładnie rozwałkowywała farbę. W przypadku tuszu wystarczył ruch ręką, farby jednak są gęste i użycie wałka było jak najbardziej uzasadnione.



Potem rozłożenie kartki....


I już można było zgadywać, co powstało.
Tutaj na przykład głowa Mruka (kto oglądał "Dzwoneczek i bestia z Nibylandii" ten powinien rozpoznać).


W tej zabawie podoba mi się zapoznawanie dziecka z pojęciem symetrii. Jednak to trochę ogranicza kształty, jakie możemy uzyskać.
Tata Mili wprowadził trochę inną wersję - farby nakładamy na całą kartkę, a następnie przykrywamy ją drugą.
 


Tutaj kształty już nie są symetryczne, ale również dają duże pole dla wyobraźni. 


Bardzo fajna zabawa, Mila nudzi się po ok. 10 obrazkach :-)

piątek, 15 stycznia 2016

Koszyk jajek

Czas zacząć serię pod tytułem "koszyki skarbów".

Czyli koszyk/pudełko z przedmiotami powiązanymi tematycznie (lub nie).

Maciuś jest na etapie turlania różnych przedmiotów. Gdy dostaje (lub sam upoluje) nowy przedmiot, przede wszystkim sprawdza, czy się turla.
Piłeczki nie są jeszcze najlepszym rozwiązaniem, ponieważ umiejętność raczkowania jest dopiero rozwijana, nie mówiąc już o zastartowaniu z pozycji siedzącej (jeszcze nie opanował). A piłeczki turlają się daleko.

Sięgnęłam do pudła wysoko na szafie i wyjęłam dekoracje wielkanocne. Ktoś mógłby pomyśleć, że za wcześnie, ale okazało się, że jednak w sam raz :-)

Czas jakiś temu zrobiłam szydełkowe ubranka dla styropianowych jajek. Wtedy miały służyć jako dekoracja, a teraz jako zabawka dla Maciusia.

Jajeczka są lekkie i ubrane, więc nie toczą się daleko - łatwo po nie sięgnąć. Poza tym są kolorowe, a do tego dostarczają ciekawych bodźców dotykowych - użyłam różnych włóczek: gładkich, supełkowych, kosmatych i włochatych.


Każde jajeczko Maciuś sobie ogląda i turla. Na początku był taki zaciekawiony, że aż zapomniał usiąść :-)


Dużym zainteresowaniem cieszy się też sam koszyczek. Zaokrąglone dno i ciekawa faktura, a do tego można chować pod nim jajeczka :-)



poniedziałek, 11 stycznia 2016

Lampion

W gazetce o wróżkach (czy to się kiedyś skończy...???) Mila znalazła instrukcję zrobienia lampionu.
Ponieważ wieczory cały czas długie, a Mila lubi nastrojowe światło, oczywiście zrobiłyśmy.

Potrzebne:
słoiczek/szklaneczka
bibułka w dwóch kolorach
klej
taśma z wzorkiem 

Mila pocięła bibułkę na małe kwadraciki.


Potem posmarowała klejem (wikolowym) szklaneczkę i nakleiła na nią kawałki bibułki.


Po wyschnięciu górny brzeg trzeba okleić taśmą. 
Do środka wstawiamy tealighta i już :-)



Prościzna. Jedna drzemka Maciusia wystarczyła :-)


poniedziałek, 4 stycznia 2016

Grzechotki

Maciuś cały czas jeszcze bawi się małymi zabaweczkami. Takimi, które można wziąć do rączki, possać, poturlać się z plecków na brzuszek i odwrotnie. Każdą zabawką potrząsa, żeby sprawdzić, jaki wydaje dźwięk.
No właśnie. I tutaj nie ma niestety większego wyboru. Zdecydowana większość grzechoczących zabawek jest zrobiona z plastiku. A tu dużego pola do popisu nie ma. Plastik uderzający o plastik będzie wydawał zawsze podobny dźwięk.
Zrobiłam kiedyś Maciusiowi grzechotkę z metalowymi dzwoneczkami (Tutaj). Najpierw się nią bawił, potem zaczął włączać w to inne zmysły, więc mu odebrałam, bo nie mogłam zdzierżyć, że pakuje sobie do pyska połowę tej grzechotki, a potem znowu oddałam, postanawiając nie patrzeć :-) Grzechotka ładnie podzwaniała, jednak Maciuś regularnie pakował tam tyle śliny, że po delikatnym dzwonieniu pozostało wspomnienie.
Przy okazji nabyłam więc dzwoneczki, a w sklepie AGD drewnianą mątewkę do miodu (przynajmniej tak mi się wydaje, że to się tak nazywa).
Nabyłam też mały wałek do ciasta, ale o tym kiedy indziej :-)
 

Cztery dzwoneczki, dwa sznureczki i grzechotka gotowa.
 

Maciuś lubi.


Bawiłby się może jeszcze częściej, gdyby mu jej ciągle nie podbierała starsza siostra, której dźwięk dzwoneczków przywodzi na myśl wróżki.... 

Inna grzechotka powstała na potrzeby chwili.
Pamiętacie, jak kilka miesięcy temu szukałam sposobu na zainteresowanie czymś Maciusia w trakcie pielęgnacji po kąpieli? (Tutaj)
Teraz myślę o tamtych chwilach z pewną nostalgią - a niechby sobie ryczał, oby tylko poleżał przez chwilę spokojnie, umożliwiając tym udręczonej matce założenie pieluchy i piżamki!!!!
Maciuś bowiem po wyjęciu z wanienki i położeniu ma ręczniku zaczyna wykręcać się i wyginać na wszystkie strony patrząc, co by tu upolować do zabawy. A że bardzo lubi bawić się wszelkimi medykamentami do odparzonej pupy, myśl nasunęła się sama: do metalowego pudełka po kremie nasypałam błonnika (spokojnie można zastąpić czymkolwiek, np. suchą karmą dla zwierząt).
 


Zamknęłam, zakleiłam taśmą izolacyjną i jakby nigdy nic położyłam w łazience w jego zasięgu.



Ale był zdziwiony! Potrząsał i nie dowierzał! 
Tym sposobem daję radę założyć mu pieluchę. Piżamki już nie. Ale i tak odnotowuję duży sukces...




piątek, 1 stycznia 2016

Nadrabiamy zaległości

Podobno nie powinno się wchodzić w  nowy rok z długami, bo będzie się z nimi borykać przez całe kolejne 12 miesięcy. Cóż.... Jeśli to prawda, to nie wróżę nam wszelkiej pomyślności. Bo zaległości mamy mnóstwo. Oczywiście okołoświątecznych.

W każde święta robimy ozdoby z masy solnej, najlepiej zabarwionej na brązowo kakao.
W tym roku robiłyśmy anioły.
Niektóre z nich lepiłyśmy tradycyjnie, formując z kawałków masy poszczególne elementy.

  
To niełatwy dla dziecka sposób, ale Mila dała radę :-)

 
Do tworzenia innych aniołków wykorzystałyśmy foremki do ciasteczek.


I ten sposób okazał się dla Mili dużo przyjemniejszy. 


Tym razem masę zabarwiłam barwnikami spożywczymi.
Foremki do ciasteczek służyły nam do wycinania kształtów i odciskania wzorków. Te małe gwiazdeczki zrobiłyśmy za pomocą końcówki do zdobienia ciast kremem.


Niezastąpiony wyciskacz do czosnku....



Dwa aniołki made by Mila :-)


Potem jeszcze malowanie naszych dzieł...


 I mogły wysychać.


Ja też nie próżnowałam :-)