Czytanie Maciusia

Od kiedy zacząć czytać dziecku?

Mila dostała swoją pierwsza książeczkę w siódmym miesiącu (okazją były imieniny). Szczerze mówiąc powątpiewałam trochę, czy będzie w stanie skupić się na tekście. Niesłusznie. Mila wysłuchała z wielkim zaciekawieniem i tak zaczęła się wielka miłość, która trwa nieprzerwanie do dziś. Co najmniej raz w miesiącu odwiedzamy bibliotekę, z której wychodzimy z naręczem książek :-)

Będąc w ciąży, zastanawiałam się jakimi sposobami wspierać Emilkę, gdy przestanie już być jedynaczką. Pamiętając jeszcze z jej niemowlęctwa, że w pierwszych miesiącach opieka nad małym dzieckiem sprowadza się do niemal ciągłego karmienia, postanowiłam, że zasadą będzie czytanie jej książek w trakcie pożywiania się Maciusia. Powiem nieskromnie, że lepszego pomysłu mieć nie mogłam. Na porządku dziennym były teksty: "No kiedy znowu będzie karmienie?", "Hurra - karmisz!", "On się chyba jeszcze nie najadł, daj mu drugiego cycusia." :-)
Siłą rzeczy Maciej od początku żywota swego bombardowany był słowem czytanym.
Początkowo zdawał się nie zwracać na to większej uwagi. W miarę dorastania jednak książki Emilki zaczęły go coraz bardziej ciekawić.
  
Lubił patrzeć sobie na kolorową okładkę, a gdy się znudził przerzucał się na oglądanie literek.

 
    

Czas przyszedł w końcu na książeczki dla Maciusia. 
Jeszcze w ciąży myślałam, żeby kupić coś z serii "Oczami maluszka", czyli książeczki z czarno-białymi obrazkami. Ale ponieważ kontrastowych bodźców było u nas sporo, jakoś nie znalazło się miejsce dla tych książeczek. Pewnego więc dnia wyciągnęłam pudło ze starymi książeczkami Emilki i wyjęłam te wszystkie Małe krówki, pieski i traktorki.
I zaczęliśmy czytać.
I okazało się, że czteromiesięczne niemowlę jest w stanie w skupieniu wysłuchać kartonowej książeczki i to nie jednej :-) 
Mało tego - książeczki ratowały nas w różnych sytuacjach, bo chyba nie ma takiego humoru Maciusia, którego nie poprawiłoby czytanie.
W szpitalu Maciuś miał robione inhalacje 2 razy dziennie. Nie muszę chyba mówić, jak ciężko jest utrzymać półroczne dziecko w maseczce na twarzy przez 6 minut.... Czytanie uratowało sprawę. Po wyjściu ze szpitala musiałam robić mu pięć inhalacji dziennie - nie dałoby się bez czytania :-)




Książeczki leżą sobie na macie Maciusia, obok pudła z zabawkami. Założenie miałam takie, żeby nie udostępniać ich do swobodnej zabawy, ale czasem nie mogę się powstrzymać. Gdy tylko zobaczy je na horyzoncie to będzie tyle się wyginał, tyle stękał i tyle się wyciągał, aż ich dosięgnie. I ogląda, przewraca, obraca... Żadna zabawka nie zajmuje go tak bardzo jak książeczki.



Rośnie nam kolejny mól książkowy.

Muszę go zapisać do biblioteki :-)