Wystawa zwierząt

Udałyśmy się dziś na wystawę zwierząt.
Tak jak rok temu - Tutaj.

W tym roku było podobnie - chociaż z pewnymi różnicami.
Doczekałam się (ja!) pająków.

Tak obrzydliwe, że aż fascynujące, nieprawdaż?
Mila była znacznie pocieszona faktem, że pająki znajdowały się w terrariach: "Ale mamusiu - na pewno nie wyjdą?" 
Nie zatrzymymałysmy się przy nich zbyt długo, bo o ile ja mogłabym patrzeć na nie bez końca (to chyba coś w rodzaju transu...), to jednak Mila nie podzielała moich pasji.

Dalej były żółwie - popatrzyłyśmy sobie, jak jeden z nich wcina surówkę. Nie doczekał się jednak zbyt wiele naszej uwagi (pewnie przez tę surówkę) i poszłyśmy dalej.

Małpki się podobały - śmieszne maleństwa. Nie głaskałyśmy jednak - zniechęcał do tego bardzo realistyczny rysunek krwawiącego palca, przyczepiony do klatki (rysunek, nie palec).

Lamy nie sprzedały się najlepiej - po prostu leżały.

Ptactwo domowe zainteresowało Emilkę - ale co w tym dziwnego? Jest dla niej niemal tak samo egzotyczne, jak małpki. Bo nawet u dziadka inwentarza... 

A potem zepsuł się aparat. To znaczy - wyładowały się baterie. 
Dlatego nie zrobiłam zdjęcia wężom, oślicy i jej małemu osiołkowi, wielkim białym królikom (Alicja z Krainy Czarów czy Matrix?), kucykom, myszkom czy fretkom. 
Te ostatnie bardzo Milę zainteresowały, po pierwsze dlatego, że można było je pogłaskać, po drugie dlatego, że to były bezdomne fretki i Mili zrobiło się ich bardzo żal. Wrzuciłyśmy pieniążek do puszki, która miała zasilić konto fundacji opiekującej się bezdomnymi zwierzakami. 
"Strefę dzieci" sprytnie ominęłam. Gdybym chciała zapewnić jej rozrywki typu skakanie na dmuchańcach, to poszłybyśmy do jakiegoś centrum rozrywki takowej.

W sumie ta wystawa zwierząt to nie jest jakaś rewelacja. Ale zawsze to jakiś pomysł na inne spędzenie niedzieli. Poza tym to takie moje badanie, czy ZOO to już w tym roku, czy jeszcze nie.
Wniosek taki, że chyba jeszcze nie. W ZOO nie można głaskać. No chyba, że coś się od czasu mojego dzieciństwa zmieniło.