Strój kotka

"Mila, za co chcesz być przebrana na balu przebierańców?"
"Za kotka!" - padło natychmiastowo.
"Jakiego?"
"Takiego, jak Bonifacy!"

No i zaczęły się poszukiwania. Najpierw inspiracji - tutaj wujek Google okazał się niezastąpiony. Potem środków do wcielenia tej inspiracji w życie. Gotowe przebrania zupełnie mi się nie podobały i postanowiłam stworzyć Milifacego samodzielnie.
Wędrówki po sklepach w końcu uwieńczone zostały sukcesem - nabyłam tiul i kawałek puchatego sznura.
Do tego czarna gumka, drucik, opaska do włosów.

Z tiulu powstała spódniczka tutu. Robi się ją bardzo prosto - bez szycia, ku mojej radości! Tiul tnie się na wąskie paski, które składa się na pół i owiązuje wokół gumki.

 Ogonek - według mojej wizji miał sterczeć do góry. Przydał się więc drucik, który oplotłam puchatym sznurem.

Do opaski przytwierdziłam drucianą konstrukcję, również oplecioną sznurem.
Strój uznałam za gotowy.

Jeszcze tylko pożyczyć od koleżanki czarną bluzeczkę i można zrobić próbę generalną.

Kotek wyszedł wypisz, wymaluj!

Nawet ten prawdziwy prawie dał się oszukać :-)

 Muszę tylko przemyśleć sprawę bluzki - lepiej sprawdziłoby się body, ale nie dysponujemy czarnym... Czy coś takiego, jak barwniki do tkanin (pamiętam z dzieciństwa) to funkcjonuje jeszcze? Bo nasze różowe body, z którego nie zeszły pastele mogłoby przeżyć swoją drugą młodość :-)